حضورغیاب، صله رحم مجازی

به نام خدا وبلاگ من جای پر بازدید و عمومی ای نیست و بازدید کننده ای نداره. ازاین بابت الحمدلله. می تونم برخی چیزها رو اینجا بنویسم که لازمه بمونن برام...لازم دارم شون بنا به اهدافی... تصمیم دارم تا ان شا الله به زایمان زنی خودم رو برسونم که بارها و بارها به من و زندگی من لطمه زده حرف های پیش رویی و پشت سری ش. کسی که یک سال و نیمه تصمیم گرفتم کینه ای ازش به دل نداشته باشم.از یه جایی به بعد به این باورم التزام عملی دادم خودم رو. باوری مبنی بر اینکه بدی دیگران در حق تو سرریز زباله هایی هست که درون اونهاست که این زباله ممکنه جهل اون شخص باشه، تربیت بدش، رشدکم ش، و  هزاران عامل دیگه از دروناو باشه و حتی ممکنه اون فرد در سیر صعودی رشدخودش یکجایی در حد همون منحنی رشد و تعالی خاص خودش با یه تشخیص غلط یا یه عیب پنهان ناشناخته ی درون صدر خودش اون رفتار ازش صادر شده باشه، لذا تو که سطل زباله نیستی! اون بنده ی خدا از کج اقبالی ش زباله اش روانداخته توی حیاط دل تو، تو نباید حیات دلت رو با این زباله سلب کنی و نبایدبگذاری این زباله جات رشدتو رو هم با کینه و بددلی مخدوش کنند. پس قطع کننده ی زنجیره باش و از این سیکل معیوب بکش بیرون...  اصلا نگذاشتم دست نگارش دارم که فشار کاری شدیدی برام داره،درحالی که 80 صفحه کتاب جرم شناسی سخت و سلب و بی روح برای ترجمه دارم، درحالی که وسط امتحانات ترمم هست دارم میرم. کسی نیست بچه ش رو بگیره، کسی نیست با نوزاد و درحالتیکه ضعف پس از زایمان داره ازش پرستاری کنه، فامیله و با توجه به اینکه از تمام فامیلهای دیگه خیلی دوره و من نزدیکترینم به او (با 4ساعت فاصله) قبل از اینکه بخواد مستقیم یا غیر مستقیم لب تر کنه بهش پیام دادم از لحظه ی شروع علائمت تا رسیدن , ...ادامه مطلب