نا تمام...

به نام خدا

وبلاگ من جای پر بازدید و عمومی ای نیست و بازدید کننده ای نداره. ازاین بابت الحمدلله. می تونم برخی چیزها رو اینجا بنویسم که لازمه بمونن برام...لازم دارم شون بنا به اهدافی...

تصمیم دارم تا ان شا الله به زایمان زنی خودم رو برسونم که بارها و بارها به من و زندگی من لطمه زده حرف های پیش رویی و پشت سری ش. کسی که یک سال و نیمه تصمیم گرفتم کینه ای ازش به دل نداشته باشم.از یه جایی به بعد به این باورم التزام عملی دادم خودم رو. باوری مبنی بر اینکه بدی دیگران در حق تو سرریز زباله هایی هست که درون اونهاست که این زباله ممکنه جهل اون شخص باشه، تربیت بدش، رشدکم ش، و  هزاران عامل دیگه از دروناو باشه و حتی ممکنه اون فرد در سیر صعودی رشدخودش یکجایی در حد همون منحنی رشد و تعالی خاص خودش با یه تشخیص غلط یا یه عیب پنهان ناشناخته ی درون صدر خودش اون رفتار ازش صادر شده باشه، لذا تو که سطل زباله نیستی! اون بنده ی خدا از کج اقبالی ش زباله اش روانداخته توی حیاط دل تو، تو نباید حیات دلت رو با این زباله سلب کنی و نبایدبگذاری این زباله جات رشدتو رو هم با کینه و بددلی مخدوش کنند. پس قطع کننده ی زنجیره باش و از این سیکل معیوب بکش بیرون...

 اصلا نگذاشتم دست نگارش دارم که فشار کاری شدیدی برام داره،درحالی که 80 صفحه کتاب جرم شناسی سخت و سلب و بی روح برای ترجمه دارم، درحالی که وسط امتحانات ترمم هست دارم میرم. کسی نیست بچه ش رو بگیره، کسی نیست با نوزاد و درحالتیکه ضعف پس از زایمان داره ازش پرستاری کنه، فامیله و با توجه به اینکه از تمام فامیلهای دیگه خیلی دوره و من نزدیکترینم به او (با 4ساعت فاصله) قبل از اینکه بخواد مستقیم یا غیر مستقیم لب تر کنه بهش پیام دادم از لحظه ی شروع علائمت تا رسیدن من به تو 7 ساعت وقته بهم گزارش لحظه ایاحوالت رو بده.

او 8 سال پیش بدیهای ناگفتنی وزشتی کرده در حق من

ولی با اینکه تمام بدیهاش در ذهن من باقی مونده و البته پناه می برم به خدا از زوال عقل و حافظه، دردل من ذره ای منفور و مغضوب نیست و به تنهایی و بی یاوری او در این لحظات سخت که خودم دوبار چشیدمش اگر خداتوفیق بده خودم رو خواهم رسوند.

میدونم با کسانی طرف حسابم که به سختی جواب خوبی رو با خوبی خواهند داد و حق عادی من رو هم ممکنه درک نکنند. ولی من اینجا می نویسم تا هرکسی نسبت به دیگری کینه ای داره همینجا چالش کنه و برای قوت قلب من دعا کنه و خدا این نامه رو بخونه و بدونه مخاطب این کار من جلب رضایت هیچ انسانی نیست. دارم فقط به این فکر میکنم که چرا تجربه ای که با رنج به دست آوردم و توانی که معلوم نیست تا کی دارم رو به خیر رسانی به بنده های خدا ازش بهره نبرم؟ و چه بهره ای سخت تر و شکننده تر و خالص تراینکه برای زدودن آخرین ذرات غبار و دلگیری از دلت نسبت به کسی باشه که بیشترین بدی رو ازش دریافت کردی.

من لحظاتی از ضعف و ناتوانی رو سپری کردم که محتاج کمک بودم و خدا در اون زمان ها با وسایلی رحمتش رو شامل حالمن هم کرد، اگرچه من در یک حدی بودم و در یک حدی فهم کردمش ولی آیا خلفه اللهی غیر از اینه که گاهی وسیله ای باشی که خدااز طریق تو به بنده ای از بندگانش رحمتی رو برسونه!درحالیکه نه قوت وقدرتتو بی پایانه و نه خدا به تو محتاجه برای رساندن خیر و رحمت به بنده اش...

فاطمه ی زهرا من اگرچه هرگز به شعور قلبی و عقلی خوب و درخوری از مقام شما نرسیدم ولی به قدر کرم خودتون ضرب کنیددراین شعور اندک من و به دردی که کشیدید و منهم یک بار شمه ای از اون رو تجربه کردم (دردسقط جنین) این زن و تمام زنان حامل باری موحد و سالم و صالح بشوند و به سهولت و خوشی زایمان کنند.

کمک کنید من دچار نقصان نیت قبلو حین کار و حبط عمل بعد از اون، نشم...

کمک کنید لطفا

چون در شب سیاهم و گم کرده راه مقصود

این کار رو عملی شایسته ی پاداش تلقی نمیکنم. دنبال چیزدیگه ای هستم که از صدر تا ذیل اون چیز ها رو شما لاجرم میدونید.بِکُمْ فَتَحَ الله وَ بِکُمْ یَخْتِمُ وَ بِکُمْ یُنَزِّلُ الْغَیْثَ وَ بِکُمْ یُمْسِکُ السَّماءَ أَنْ تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ إِلّا بِإِذْنِهِ وَ بِکُمْ یُنَفِّسُ الْهَمَّ وَ یَکْشِفُ الضُّر بِکُمْ یُبَیِّنُ اللُه الْکَذِبَ وَ بِکُمْ یُبَاعِدُ اللهُ الزَّمَانَ الْکَلِبَ وَ بِکُمْ یَفْتَحُ اللهُ وَ بِکُمْ یَخْتِمُ اللهُ وَ بِکُمْ یَمْحُو اللهُ مَا یَشَاءُ وَ بِکُمْ یُثْبِتُ وَ بِکُمْ یَفُکُّ الذُّلَّ مِنْ رِقَابِنَا وَ بِکُمْ یُدْرِکُ اللهُ تِرَةَ کُلِّ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ تُطْلَبُ وَ بِکُمْ تُنْبِتُ الْأَرْضُ أَشْجَارَهَا وَ بِکُمْ تُخْرِجُ الْأَشْجَارُ أَثْمَارَهَا وَ بِکُمْ تُنْزِلُ السَّمَاءُ قَطْرَهَا وَ بِکُمْ یَکْشِفُ اللهُ الْکَرْبَ وَ بِکُمْ یُنَزِّلُ اللهُ الْغَیْث

+برگشتم، کم نگذاشتم، خدایا خودت طرف حساب باش که تنها تویی که میزان را ناقص نمیگیری