جهاد تعاملی

یه پسر دهه هفتادی، باهوش، خفن، دانشگاه شریفی، مومن، فکری، اعتقادات درسته، محکم و استخون دار از نظر معنویت و مردانگی؛ برای دوستی با داداشم نیاز دارم!

یه دخترددهه هشتادیه، شاد، پایه، درسخون و با اراده و نمازخون و محجبه و خیلی مهربون، برای دوستی با خواهرم نیاز دارم!

درحواست های عجیبیه

دنیا چرا اینطوری نیست؟

چرا آدم ها اینقدر درست نیستن که درستی رو صادر کنن از مملکت وحود خودشون به ممالک نیازمند وجود اطرافیانشون؟

من به چند خانواده ی محکم و درست و پاک و سالم و علمی و معنوی که بچه به سن بچم داشتخ باشن هم برای تعامل نیازمندم....

فامیل و همسایه خوبن، ولی کامل نیست حلقه تعاملات، بچه نیازمند تعاملات بیشتریه، هم سو با حق... این تعاملات بعضا توی برخی فامیلها نیست

توی دنیا غریب افتادیم همه...